The World is a planet, The Sun is a star, The Moon is the world’s natural satellite.
Space exists, stars, other planets, and even other galaxies exist.
Light-years, light speeds, and UFOs that we believe visit us from time to time exist.
We exist, humans. The things we anchor with inscriptions, legends, books, verses and laws exist. Restless hands and tongues exist, constantly pointing at, mentioning, writing about, and burning me.
You and I exist.
You choose for me the most beautiful punches and the most sumptuous punishments —aeon after aeon, tireless, unyielding, persistent, sometimes binding tree branches, sometimes seething noxious fumes, making laws; and, as if that were not enough, ensuring that your sermons turn to punches and bludgeons in the backstreets.
But I shouldn’t be unfair to you. Sometimes it is you who weaves the intricate cocoon that will ultimately suffocate me.
At certain points in time you have rushed to help me with chemistry, with medicine and science. You have never stifled your creativity when it comes to me. You have created, and still create, words that thrash the depths of my soul. And you have cultivated a vocabulary beyond measure, a vocabulary particular to family, particular to school, particular to friends, particular to every place you might encounter me. No other language has ever been so revitalized from generation to generation. You take great care with it, so I’ll give you credit where credit is due.
Now, rightfully as always, you have the right to know what I am about to say.
I thought a couple days ago of the warm air, of the sea snot rising to the surface, of the underwater creatures, of the rainforests, of the animals that dread us.
I gathered my courage and went to speak to all of them.
It is I, I said. I am to be blamed for what has happened to you.
I mentioned you.
It strived so hard to save you all, I said, and even to save me.
I did not listen to it, I said. I failed to.
We fell silent awhile.
Then they said: “Alright, then was it able to save itself?”
Just when I was about to answer, you arrived.
Turns out I had to go up in flames once more.
Okan Urun
°
Dünya bir gezegen, Güneş bir yıldız, Ay dünyanın doğal uydusu.
Uzay var, yıldızlar, başka gezegenler ve hatta başka galaksiler var.
Işık yılları, ışık hızları ve bize zaman zaman uğradığını düşündüğümüz tanımlanamayan uçan cisimler var.
Biz varız, insanlar. Yazıtlar, efsaneler, kitaplar, ayetler ve yasalarla sabitlediğimiz şeyler var. Üşenmeyen eller, diller var sürekli beni gösteren, söyleyen, yazan ve yakan.
Sen ve ben varız.
Benim için seçiyorsun en güzel yumruklarını, en görkemli cezalarını. Asırdan asıra yorulmadan, bıkmadan usanmadan, kâh ağaç dallarını birleştirerek, kâh zehirli gazlar solutarak, yasalar üreterek, onlar yetmediğinde verdiğin vaazların sokak aralarında yumruklara ve sopalara dönüşmesini sağlayarak.
Ama haksızlık etmemeliyim sana. Bazen ince ince dokuyorsun beni boğacak kozanı.
Zamanın belli noktalarında kimyayla, tıpla, bilimle yardımıma koştun. Söz konusu ben olunca yaratıcılığını sakınmadın hiç. Ruhumun derinliklerini örselemek için sözcükler ürettin, üretiyorsun. Üstelik aileye özgü, okula özgü, arkadaşa özgü, seninle karşılaşabileceğim her yere özgü, eşi benzeri olmayan bir dağarcık geliştirdin. Hiçbir dil bu denli kuşaktan kuşağa yenilenmemiştir. Sen önemsersin bunu, o yüzden hakkını teslim ediyorum sana.
Şimdi söyleyeceklerimi de bilmen gerekiyor, hakkındır her zaman olduğu gibi.
Isınan havayı, deniz yüzeyine vuran salyaları, suyun altındaki canlıları, yağmur ormanlarını, bizden yılmış hayvanları düşündüm birkaç gün önce.
Cesaretimi topladım ve gidip hepsiyle konuştum.
Benim, dedim. Başınıza gelenlerin sorumlusu benim.
Senden söz ettim.
O çok çabaladı sizi kurtarmak için, hatta beni bile kurtarmak için, dedim.
Ben onu dinlemedim. Dinleyemedim.
Uzun bir süre sustuk.
Sonra, peki, dediler, kendisini kurtarabildi mi?
İşte tam yanıt vermek üzereydim, sen geldin.
Meğer yine alev almam gerekiyormuş.
Okan Urun
°
Scapegoat (Günah Keçisi), 2021. Screen Print, 28×58 cm. @Through The Window Project.
Edition: 30